Dbając o zdrowe zęby i piękny uśmiech nie można zapominać o dziąsłach.
Trzeba je odpowiednio pielęgnować, a ich stan - co najmniej raz do roku - kontrolować u lekarza.
Dziąsła są zbudowane ze specjalnej tkanki, która otacza zęby, podtrzymuje je i obrasta kości szczęki. Zdrowe dziąsła mają różowy kolor i mocno przylegają do zębiny. Jeśli zauważamy, że dziąsła opuszczają się, obnażając szyjki zębów, poczujemy ból przy myciu zębów lub nadwrażliwość na zimne czy gorące napoje - powinniśmy skonsultować się z dentystą. Alarmującym sygnałem jest też opuchlizna, powtarzające się krwawienie, np. przy szczotkowaniu i brzydki zapach z ust. Takich dolegliwości nie można lekceważyć, a wizyty odkładać. Dzięki odpowiedniej profilaktyce i radom lekarza z pewnością szybko odzyskamy pełen komfort.
Skąd się biorą kłopoty dziąseł
Oprócz problemów z nadwrażliwością lekarze wymieniają zapalenie dziąseł oraz będące jego następstwem, ale groźniejsze w skutkach zapalenie przyzębia (paradentozę).
Podstawową przyczyny chorób przyzębia jest zła higiena jamy ustnej. Chodzi zarówno o zbyt rzadkie, jaki i zbyt częste mycie zębów, zwłaszcza nieodpowiednią szczotką i pastą. W tym pierwszym przypadku z resztek jedzenia tworzący się na powierzchni zębów płytka nazębna. Osad staje się coraz grubszy i po kilku dniach zmienia się w kamień nazębny. Żyjące w nim bakterie atakują dziąsła - powodują ich zapalenie a z czasem paradentozę. Gdy w czyszczeniu zębów jesteśmy nadgorliwi możemy doprowadzić do cofnięcia się dziąseł, odsłonięcia szyjki zęba i w efekcie nadwrażliwości. Choroby dziąseł pojawiają się też za sprawą wadliwych plomb - chodzi zwłaszcza o wypełnienia w okolicach szyjek zębowych, które tworzą tzw. nawisy, drażniące dziąsło. Jako kolejna przyczynę lekarze wymieniają uciskające protezy, nieszczelne korony i mosty. Szczególnie narażone na choroby dziąseł są osoby cierpiące na bruksizm, czyli nawykowe zgrzytanie i zaciskanie oraz kobiety w ciąży, gdyż wymioty niszczą szkliwo, a wskutek zmian hormonalnych dziąsła są rozpulchnione. W grupie ryzyka są także bulimiczki, które wymiotują nawet kilka razy dziennie. Palenie tytoniu nie tylko szkodzi dziąsłom, ale także może maskować objawy chorób - nikotyna, zwiększając krzepliwość sprawia, że dziąsła nie krwawią i choroba zazwyczaj zostaje wykryta, gdy zęby są już rozchwiane.
Dolegliwości dziąseł mogą być też symptomem groźnych chorób ogólnoustrojowych, np. cukrzycy, niedoborów witamin, zaburzeń hormonalnych. Naukowcy udowodnili też, że wystąpienie "dziąsłowych" dolegliwości u panów wróży rychłe kłopoty z utrzymaniem erekcji.
Gdy dziąsła zaczynają się cofać
Jeśli tkanka dziąsła "opuszcza się" odsłania najwrażliwszy kawałek korzenia zęba, jak zwykło się mówić potocznie - jego szyjkę. Jakie będę tego konsekwencje zależy od budowy zębów, co jest cechą osobniczą. W przypadku więcej niż połowy populacji szkliwo, którym pokryta jest korona zęba, zachodzi na korzeń. Zębina szyjki jest wtedy chroniona przed ścieraniem i próchnicą, a jej kanaliki nie przewodzą bodźców bólowych. Niestety, druga połowa ludzkości nie ma tyle szczęścia. W zależności od tego, jak duży fragment zębiny jest pozbawiony ochrony, osoby z tej grupy mogą odczuwać stałe lub sporadyczne dolegliwości bólowe. Nasilają się one zwłaszcza przy spożywaniu gorących, bardzo zimnych lub kwaśnych napoi i pokarmów. Odsłonięte szyjki reagują też na dotyk. Mówimy wtedy o nadwrażliwości zębiny.
Na początkowym etapie dolegliwość można cofnąć lub skutecznie spowolnić przebieg choroby. Lekarze zalecają odpowiednią pielęgnację jamy ustnej (bezwzględnie należy unikać wybielających i ścierających past oraz ostrych szczoteczek), dietę z ograniczeniem kwaśnych napoi i potraw oraz regularne usuwanie płytki nazębnej w gabinecie dentystycznym. Lekarz może także zaproponować wzmacnianie zębów fluorem poprzez lakierowanie, co zmniejsza wrażliwość odsłoniętych szyjek . Do codziennego stosowania polecane są specjalne pasty, żele i płyny do pielęgnacji jamy ustnej. Większość z nich zawiera azotan potasu czy chlorek strontu. Azotan potasu zmniejsza wrażliwość zakończeń nerwowych. Chlorek strontu uszczelnia zębinę, by bodźce nie docierały do zakończeń nerwowych. Zazwyczaj pierwsze efekty pojawiają się po kilku tygodniach regularnego szczotkowania zębów.
Gdy dziąsło puchnie i krwawi
Zapalenie dziąseł to początkowy i najłatwiejszy w leczeniu etap choroby dziąseł. Najpierw pojawia się zaczerwienienie, obrzęk i bolesność przy ucisku. Dziąsła się cofają, czasami przy podstawie zębów tworzą się patologiczne koszulki dziąsłowe, w których gromadzi się kamień nazębny i resztki jedzenia i które mogą powodować ból. Dziąsła najczęściej, choć uwaga - nie zawsze, krwawią przy szczotkowaniu. W ostrych stanach zapalnych dziąsła mogą być spuchnięte, krwistoczerwone, a ich powierzchnia szklista i napięta.
W takich przypadkach lekarz może zaordynować antybiotyk, a z całą pewnością zaleci nam łagodzące płukanki, np. z szałwii. Dentysta sprawdzi też, czy do zapalenia dziąseł nie doszło za sprawą ubytków, źle założonych wypełnień lub niedopasowanych koron i mostów.
Ponieważ bezpośrednią przyczyną zapalenia dziąseł zwykle jest osad nazębny, którego nie usuwamy dostatecznie starannie podczas codziennego szczotkowania i nitkowania zębów, konieczny może być (po zlikwidowaniu ostrego stanu zapalnego) zabieg usunięcia kamienia.
Uszkodzenie tkanki do którego dochodzi w wyniku zapalenia dziąseł jest całkowicie odwracalne. Nie warto więc czekać, aż dolegliwości nasilą się, atakując tkanka kostną i łączą. Dzięki poradom lekarza i przestrzeganiu jego zaleceń z pewnością szybko pozbędziemy się problemu.
Gdy zęby się chwieją
Jeśli mamy obnażone szyjki zębów i nieustępujące zapalenie dziąseł to bardzo prawdopodobne, że rozwija się u nas zapalenie przyzębia (zwane paradentozą lub paradontozą) . Dzieje się tak wtedy, gdy kamień i osad nazębny przenikają do kieszonek dziąsłowych, tworząc tzw. kieszenie patologiczne. Stamtąd bakterie mogą bez przeszkód atakować kości wyrostka zębodołowego. W efekcie dochodzi do ich zaniku i rozchwiania zębów.
Jest to najpoważniejsze schorzenie dziąseł, gdyż nieleczone prowadzi do rozchwiania, a w ekstremalnych przypadkach nawet do utraty zębów.
Na paradentozę najbardziej narażone są osoby obciążone genetycznie w kierunku chorób przyzębia. Duże znaczenie ma też wydolność systemu immunologicznego, wiek (pow. 35 roku życia) oraz palenie papierosów, które jest absolutnie niewskazane. Na szczęście, dzięki nowoczesnym metodą, medycyna potrafi sobie skutecznie radzić z chorobami przyzębia.
Leczenie periodontologiczne (periodontolog - tak mówimy o specjaliście w zakresie chorób dziąseł i przyzębia) zazwyczaj zaczyna się od wykonania pantomogramu czyli zdjęcia rentgenowskiego szczęki. Na jego podstawie lekarz ocenia stadium zawansowania choroby. Na samym początku wystarczyć mogą metody stosowane przy okazji zapalenia dziąseł, w przypadkach zaawansowanej paradontozy stosuje się specjalne zabiegi. Najpopularniejszy jest tzw. kiretaż, który polega na dokładnym oczyszczeniu kieszonek przyzębnych z zalegającej zawartości, będącej przyczyną stanu zapalnego. Dobre rezultaty uzyskuje się po naświetlaniu dziąseł laserem biostymulacyjnym, dzięki któremu tkanki wchodzą w proces regeneracji, a ból i stan zapalny ustępują. Jeśli doszło do ubytków w aparacie podporowym zęba można przeprowadzić zabieg z użyciem specjalnego biologicznego preparatu. Powoduje on regenerację tkanki. W ostateczności można dokonać przeszczepu kości szczęki za pomocą tkanek pobranych z biodra bądź z banku kości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz